تخت جمشید را حفظ کنیم

تخت جمشید را حفظ کنیم

درود به همه شما ایرانیانی که قلب پاکتان همیشه و در همه حال برای این سرزمین می تپد.

زمانی که تصمیم به راه اندازی این وبلاگ گرفتم،قصد داشتم چند تا از آثار تاریخی با ارزش کشور، از جمله تخت جمشید که در حال فراموشی از ذهن نسل امروز بود را دوباره به یاد همه بیاورم و نگذارم ایرانیان تاریخ ارزشمند کشورشان را فراموش کنند.

اما متاسفانه حالا به جایی رسیدیم که دیگه چیزی از تخت جمشید باقی نمونده که ما بخواهیم راجع به اون صحبت کنیم.تخت جمشید از کاخهای متعددی تشکیل شده که اثر زیادی از آنها را نمیتوانیم ببینیم.

این تخت جمشید،اون چیزی نیست که چند دهه پیش،باستان شناسان از زیر خاکی که طی سالهای طولانی روی آنرا گرفته بود،بیرون آوردند.

از همه اتفاقاتی که برای اشیاء و سنگهای قیمتی تخت جمشید افتاده بگذریم،این چیزی که از اون باقی مونده باید حفظ شود.برای مقبره کوروش کبیر که اون بحث ساخت سد سیوند اتفاق افتاد و بزودی کاملا زیر آب میره.البته شاید هم تا حالا رفته باشه،من که خبر ندارم.

نقش رستم که مقبره چند پادشاه بزرگ هخامنشی است در مسیر راه آهن شیراز-اصفهان قرار گرفته.احتمالا یا میخوان کوه رو سوراخ کنن یا آتشکده جلوی مقبره رو خراب بکنن و یا شاید هم هر دو.

تخت جمشید هم که چند تا علت داره یواش یواش نابودش میکنه.رطوبت سیستم فاضلاب داره روی سنگهای فرسوده اثر میذاره.عید نوروز حدود پنج میلیون توریست به تخت جمشید اومدن.راجع به اینکه شرایط تخت جمشید تو این روزها چه جوری بود بهتره اصلا صحبت نکنم.خودتون میتونید حدس بزنید پنج میلیون نفر یکجا ،بین سنگهایی با قدمت دوهزار و پانصد سال یعنی چی.ضمن اینکه برای این سنگهای قدیمی یکی از مضرترین چیزها،نور فلش دوربین عکاسی است.

من فکر میکنم تا کمتر از ده سال آینده اثری از تخت جمشید باقی نماند.

هر چند که مسئولین میراث فرهنگی کشور و یونسکو تلاشهای زیادی جهت حفظ این سند ملیت مردم ایران کرده اند،اما باز هم فکر میکنم چند سال دیگه دیدن تخت جمشید برای همه تبدیل به یه رویا بشه